Wymagania umowy ADR

Każda sztuka przesyłki powinna być oznakowana w sposób czytelny i trwały numerami rozpoznawczymi zawartych w niej towarów niebezpiecznych poprzedzonymi literami "UN" oraz nalepkami zgodnie ze wzorem (5.2.2.2.2 ADR). Jeżeli nie stosuje się zwolnienia ze względu na ilości ograniczone LQ opakowanie powinno posiadać certyfikat . W przypadku dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) oznakowanie sztuki przesyłki powinno być umieszczone na dwóch przeciwległych bokach pojemnika.

Pojazd przewożący sztuki przesyłki materiałów niebezpiecznych powinien być oznakowany tablicami barwy pomarańczowej. Pojazdy przewożące materiały niebezpieczne w cysternach lub luzem powinny zawierać dodatkowo tablice z numerami rozpoznawczymi zagrożenia oraz powinny być oznakowane nalepkami ostrzegawczymi ADR.

Powinien zawierać następujące informacje:

1. Dokument przewozowy powinien zawierać następujące informacje dotyczące każdego materiału i przedmiotu niebezpiecznego przeznaczonego do przewozu:

   (a) numer UN poprzedzony literami „UN”;

   (b) prawidłowa nazwa przewozowa, uzupełniona, o ile jest to wymagane podaną w nawiasie nazwą techniczną

   (c) - dla materiałów i przedmiotów klasy 1: kod klasyfikacyjny podany w kolumnie (3b) tabeli A w dziale 3.2. W przypadku, gdy w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2, podano numery wzorów nalepek inne niż 1, 1.4, 1.5 i 1.6, numery tych wzorów powinny być podane w nawiasie po kodzie klasyfikacyjnym; - dla materiałów promieniotwórczych klasy 7: numer klasy - „7”; dla akumulatorów litowych UN 3090, 3091, 3480 i 3481: numer klasy „9”;

   UWAGA: dla materiałów i przedmiotów pozostałych klas niż 7: numery wzorów nalepek podane w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2 oraz numery wzorów nalepek wymaganych na podstawie przepisu szczególnego podanego w kolumnie (6). Jeżeli występuje więcej niż jeden numer wzoru nalepki, to numery następujące po numerze pierwszym powinny być podane w nawiasie. W przypadku materiałów i przedmiotów, dla których w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2 nie podano żadnego numeru wzoru nalepki, należy podąć w jego miejsce numer klasy z kolumny (3a);

   (d) grupa pakowania, o ile została przypisana do danego materiału, która może być poprzedzona literami „PG” (np. „PG II”) lub literami odpowiadającymi wyrazom „Grupa Pakowania”

   (e) liczba i określenie sztuk przesyłek, o ile występują; kod opakowania może być użyty jedynie jako uzupełnienie określenia sztuki przesyłki (np. jedna skrzynia (4G));

   (f) całkowita ilość każdego z towarów niebezpiecznych mającego odrębny numer UN, odrębną prawidłowa nazwę przewozowa lub, o ile została przypisana, odrębną grupę pakowania (odpowiednio jako objętość, masę brutto lub masę netto);

   UWAGA: W przypadku stosowania przepisu 1.1.3.6, w dokumencie przewozowym należy podać całkowitą ilość towarów niebezpiecznych każdej kategorii transportowej zgodnie z 1.1.3.6.3.

   (g) nazwa i adres nadawcy;

   (h) nazwa i adres odbiorcy (odbiorców). W przypadku, gdy towary niebezpieczne przeznaczone są dla odbiorców nieznanych w chwili rozpoczęcia przewozu, za zgoda 27 właściwych władz państw, których dotyczy przewóz, informacja ta może być zastąpioną wyrazami „Sprzedaż obwoźna”;

   (i) zapis wymagany na podstawie umowy specjalnej.

   (j) (Zarezerwowany)

   (k) dla przewozu obejmującego przewóz przez tunele z ograniczeniami przewozu - kod ograniczeń przewozu przez tunele podany w nawiasach wielkimi literami w kolumnie (15) tabeli A w dziale 3.2 lub wzmiankę „(-)”.

   Umiejscowienie i kolejność informacji wymaganych w dokumencie przewozowym są dowolne, z wyjątkiem informacji wymaganych pod (a), (b), (c) i (d), (k), które powinny być podane w kolejności określonej powyżej (tj. (a), (b), (c), (d), (k) ), bez żadnych dodatkowych informacji pomiędzy nimi, o ile nie są one dopuszczone w ADR. Poniżej podano przykłady dozwolonych opisów towarów niebezpiecznych:

   „UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I, (C/D)”

   Informacje wymagane w dokumencie przewozowym powinny być czytelne.

   Jeżeli przewożone są odpady zawierające towary niebezpieczne to prawidłowa nazwa przewozowa powinna być poprzedzona wyrazem „ODPAD” (dotychczas wyraz ten był umieszczany przed literami „UN”), o ile wyraz ten nie jest częścią prawidłowej nazwy przewozowej, np.:

   UN 1230 ODPAD METANOL, 3 (6.1), II, (D/E), UN 1230 ODPAD METANOL, 3 (6.1), PG II, (D/E),

   Informacje wymagane w dokumencie przewozowym powinny być czytelne

   W przewozie krajowym funkcję dokumentu przewozowego może pełnić dowolny inny dokument zawierający dane wymagane przepisami ADR. W przewozie międzynarodowym Dokument powinien być przygotowany w języku urzędowym państwa nadania, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, niemieckim, francuskim to również w jednym z tych trzech języków.

   KRAJOWE dodatkowe wymagania

   Zgodnie z artykułem 13 ust. 2 Ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych „Uczestnik przewozu towarów niebezpiecznych jest obowiązany zamieścić, w wymaganych dokumentach, o których mowa w ustawie, oraz odpowiednio w ADR, RID lub ADN nazwę i adres podmiotu, którego własnością, w chwili przekazania osobie wykonującej przewóz towarów, jest towar niebezpieczny.”

Instrukcje te powinny być przygotowane przed rozpoczęciem podróży przez przewoźnika dla załogi pojazdu w takim języku (językach) by każdy z załogi był w stanie je przeczytać i zrozumieć. Przewoźnik powinien upewnić się, że każdy z członków załogi rozumie jej znaczenie i jest w stanie poprawnie je zastosować. Instrukcje pisemne powinny odpowiadać wzorowi wskazanemu poniżej, biorąc po uwagę ich formę i zawartość. Instrukcje pisemne wskazane są na stronie: http://www.unece.org/fileadmin/DAM/trans/danger/publi/adr/Instructions/Polish_2017.pdf

Materiały niebezpieczne (oprócz podlegających pod wyłączenie LQ) przewozi się w opakowaniach ze specjalnym znakiem (certyfikatem opakowania). Litera w kodzie opakowania (X, Y, Z) określająca wytrzymałość opakowania, powinna odpowiadać grupie pakowania materiału.

W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:

-        klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;
-        dwa stojące znaki ostrzegawcze;
-        płyn do płukania oczua; oraz

Dla każdego członka załogi pojazdu

-        kamizelka ostrzegawcza;
-        przenośne urządzenie oświetleniowe;
-        para rękawic ochronnych; oraz
-        ochrona oczu.

Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas:

-        maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;
-        łopata^b;
-        osłona otworów kanalizacyjnych^b;
-        pojemnik do zbierania pozostałości^b.

a     Nie jest wymagany w przypadku numerów nalepek ostrzegawczych 1, 1.4, 1.5, 1.6, 2.1, 2.2 i 2.3.

b     Wymagane jest tylko w przypadku materiałów stałych i materiałów ciekłych, oznakowanych nalepkami ostrzegawczymi o numerach 3, 4.1, 4.3, 8 lub 9.